Historia Szpitala dla Ubogich w Cmolasie ściśle związana jest z osobą ks. Wojciecha Borowiusza. Urodził się w Cmolasie w 1572 r., w rodzinie szlacheckiej pieczętującej się herbem Hołobok. 02 stycznia 1646 r. uczynił dobroczynną fundację szpitala dla ubogich i kościółka szpitalnego. Szpital, jako twór miłosierdzia chrześcijańskiego otrzymał pełne prawa w Kościele. Wspaniały pomysł ks. Borowiusza fundacji szpitala dla ubogich i kościółka szpitalnego, powstał, aby zaspokoić potrzeby materialne i duchowe biednych mieszkańców Cmolasu i okolicznych wiosek. Był to drewniany domek o dwóch izbach, w którym mieszkało zwyczajnie 8 osób. W połowie XVIII wieku szpital utrzymywał 12 ubogich. Przed 1764 r. domek przebudowano i odtąd mieścił dużą izbę z przedsionkiem i 5 małych izdebek. W tym domku, do 1950 r. mieszkali ludzie znajdujący się w potrzebie. Z czasem szpital dla ubogich, nie remontowany, opustoszał, a w 1962 r. w końcu został rozebrany.

Dawny dom dla ubogich (fot. arch. paraf.)